الشيطان ملاك

همت مصطفى

يا نقط دم خوفى
انزفى ما بين حروفى
واعملى من شعر حاير
بحر ثاير ف العتاب
... انت فين يا مصر طلى
... ياللى بتعزى ف ظلى
وف عيونك عمرى وهمى
والملامح ف اغتراب"
الشيطان ناصب شباكه
والانسان عبيط وفاكر
الشيطان يصبح ملاك
الكل كل والشىء مجازى
والمعانى تفلسف عذابى
غنوتى صرخة فراقى
والكيان من اصل مائى
والوجود يعزف سراب
البراح ضاق وخان 
والشيطان لابس امام 
والملاك معزور وعاشق 
والثوابت ف انهزام
ابن مين فى البر قول لى 
ياللى متحنى بغمى 
وف اديدك دمى ونبضى
والمعانى ف اغتراب

واللى كان فاهم حكيم
كلمته دعوة صلاته
ثم صار لا يستجيب
من اكاذيبه ف غرامه
السياسه دنيا وسيعه
متعبه وساعات مريعه
واللى ماشى جنب بيته
مبتعد عن كل زيطه
واللى شامخ ع الخلايق
اللى فى اديه الحقايق
رتبته ما تشوفش غيره
والغنم ما تشوفش ميزه
تاهت ف فوضى الافتراض 
خلطة الشيطان حويطه
اللى اتركن على حيطه هشه
ياللى خدعوك بالمحاوره
لا صباح الا ببكره
عفتك كشف النقاب
" احذر الرزق اللى جاي
اوعى تكون عبد زى
واحد اسير كلمة رئيس
خد وسرق ما خلى شى
رغم تنديدى وملامى 
عند تقسيم التكية
تبدأ الحسبة الغبية 
للحضور نايب عظيم
واللى تايه مالوش ديه
ضايعه لسه فيا المعانى
قرروا شنقى وموتى
جيت انا بعمر تانى
ثم صار العقل شبه
طب ليه كان الاختيار